Ewa Barańska-Jamrozik

Ur. w 1944 roku we Lwowie. Malarka, graficzka, rysowniczka, wybitna portrecistka i karykaturzystka. Były pracownik naukowy Wydziału Architektury Wnętrz krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, zaangażowana patriotka. W latach 1990. zaprojektowała wraz z mężem Attilą Jamrozikiem ponad 100 wnętrz obiektów użyteczności publicznej, w tym banków i sklepów. Projektowała też ekspozycje wystawiennicze, meble i scenografię. Laureatka trzech nagród w dziedzinie architektury wnętrz. Od lat 1990. portretuje w karykaturze czołowych polskich polityków i osoby publiczne. Ma w dorobku kilkaset karykatur. Prace swe wystawiała m.in. w Warszawie, Krakowie, Wiedniu i Nowym Jorku oraz publikowała m.in. w „Czasie” i „Dzienniku Polskim”, w austriackiej gazecie „Der Standard”. Obecnie zamieszcza swe rysunki w czasopiśmie prawniczym „Casus”. Jej rysunki często goszczą też na łamach miesięcznika kulturalnego „Wpis”, niemal od samego początku istnienia pisma.

„Teatrem twarzy” nazwał poeta Leszek Długosz jej „Portrety Polaków” w karykaturze, zamieszczone w kalendarzu „Białego Kruka” na rok 2006. Prace tej wspaniałej artystki znalazły się m.in. w książkach „Opowiem Ci o Jezusie. Ewangelia dla dzieci” z tekstem ks. bp. Antoniego Długosza, „Strachy i Lachy”, a także „Historia i polityka” prof. Andrzeja Nowaka, „Banksterzy” Janusza Szewczaka, „Polskość jest przywilejem. Antologia publicystyki patriotycznej” oraz „Utopia europejska” prof. Krzysztofa Szczerskiego.

Odznaczona Krzyżem św. Franciszka (1995), srebrnym medalem De Schola Bene Merenti, srebrnym medalem Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (2001), „Medalem Kraków 2000” (2002) oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi (2003). Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Towarzystwa Ratowania Kaplicy Loretańskiej.